به نقل از «خبرگزاری دانشجو»

افزایش صادرات نفت کشورمان از طریق بازارسازی رقم خورد/ توافق کوتاه مدت با آمریکا منفعت اقتصادی ندارد

تاریخ انتشار: ۲ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۴۳۳۴۸

پژوهشگر حوزه انرژی گفت: اگر سناریو‌های مختلفی از جمله دور زدن تحریم‌ها، مذاکره با آمریکا و بازارسازی نفت را مقایسه کنید، مشخص می‌شود که بازارسازی نفت از بقیه راهکار‌ها بهتر است. با این روش نفت ما به صورت پایدار و ضمین شده صادر می‌شود.

سید احسان حسینی پژوهشگر حوزه انرژی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، درباره نحوه مواجهه کشور با تحریم‌ها و افزایش صادرات نفت گفت: در مواجهه با تحریم‌ها راهکارهای متفاوتی وجود دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

توافق با آمریکا و صادر کردن نفت در فضای آزادتر، راهکاری بود که دولت قبل به آن معتقد بود و اجرا کرد. با توجه به کارنامه موجود، با اجرای برجام میزان صادرات ما یک میلیون بشکه افزایش یافت و به دو میلیون بشکه رسید. بعد از خروج آمریکا از برجام، صادرات نفت ایران به طور ناگهانی از دو میلیون بشکه، به زیر ۳۰۰ هزار بشکه در روز رسید.

وی افزود: علت این کاهش ناگهانی این بود که ما در دوران برجام تمام سازوکارهای فروش نفت خود را برای آمریکا افشا کردیم. بنابراین در دور دوم تحریم‌ها هیچ زیرساختی نبود که بتوانیم با آن تحریم‌ها را دور بزنیم. این تجربه نشان می‌دهد که برجام یک فایده و یک هزینه برای ما داشته است. اینکه فروش نفت ایران برای مدتی افزایش پیدا کرد یک فایده بود اما اینکه با خروج آن‌ها صادرات ما اینقدر کاهش یافت، هزینه برجام بود. در مجموع توافق کوتاه مدت با آمریکا نمی‌تواند برای کشور منفعت اقتصادی داشته باشد.

حسینی درباره راهکاری که دولت سیزدهم در پیش گرفته است اظهار کرد: ما باید با راهکارهایی که ذیل بازارسازی نفت تعریف می‌شود، صادرات را به صورت پایدار افزایش بدیم. دولت سیزدهم برخی از این سیاست‌ها را اجرا می‌کند. یکی از آن سیاست‌ها خرید تقاضا است. یعنی ظرفیت پالایشگاه‌های کشورهایی که با آمریکا همراه نیستند را بازسازی کنیم و از ان ظرفیت برای صادران نفت خود استفاده کنیم. کاری که دولت سیزدهم با ونزئوئلا انجام می‌دهد.

وی ادامه داد: در مجموع اگر سناریوهای مختلفی از جمله دور زدن تحریم‌ها، مذاکره با آمریکا و بازارسازی نفت را مقایسه کنید، مشخص می‌شود که بازارسازی نفت از بقیه راهکارها بهتر است. با این روش نفت ما به صورت پایدار و ضمین شده صادر می‌شود.

این کارشناس در پاسخ به این سوال که آیا ایران برای صادرات نفت به ونزوئلا تخفیف می‌دهد یا خیر گفت: در بحث تخفیف‌ها، ما نه تنها تخفیفی برای صدرات نفت به ونزوئلا درنظر نگرفته‌ایم، بلکه به دلیل اینکه دست برتر با ما است، از آن‌ها تخفیف هم می‌گیریم. شاید این سوال ایجاد شود که چرا و چطور تخفیف می‌گیریم؟ طبیعی است در بازاری مانند ونزوئلا یا کشورای آفریقایی که به ما وابستگی دارند، امتیازی که ما می‌گیریم از آن‌ها بیشتر است.

این پژوهشگر حوزه انرژی گفت: در روز‌های گذشته اویل پرایس در یک گزارش اعلام کرد که اقتصاد ونزوئلا که یک اقتصاد کاملا نفتی است، با همکاری ایران شکوفا شد و به رشد اقتصادی ۸ درصدر در سال گذشته رسید؛ بنابراین رابطه بین دو کشور، یک رابطه برد برد است و ما هم سال گذشته حدود چهار میلیارد دلار از طریق صادرات نفت به ونزوئلا ارزآوری داشتیم. بر خلاف بازار ونزوئلا، به دلیل اینکه با چین به تعاملات راهبردی نرسیده‌ایم، مجبور هستیم تخفیف پنج الی ۱۲ دلاری در نظر بگیریم. یعنی معادل پنج الی ۱۵ درصد قیمت فروش نفت ایران را تخفیف می‌دیم.

حسینی در پایان درباره اثرات منفی برجام گفت: برخی می‌گویند که ما در حال حاضر پنج درصد از نفت خود را از دست می‌دهیم، ولی در برجام شرایط خوبی وجود نداشت و نفت خود را بدون تخفیف می‌فروختیم. اینطور نیست و برجام در موضوع قیمت نفت اثرات منفی داشته است. سازوکار برجام، چون تحت نظارت آمریکا بود پول ما در شبکه بانکی بلوکه می‌شد. اخیرا در بحث آزادسازی منابع نفتی ایران از کره جنوبی که از ۷ میلیارد دلار به ۶ میلیارد دلار کاهش یافت؛ این بخاطر فروش نفت در سازوکار برجامی بود. آمریکا با بلوکه کردن پول ما باعث شد که یک میلیارد از ارزش پول ما کم شود که ۱۴ درصد از کل مبلغ را تشکیل می‌دهد.

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: صادرات نفت احسان حسینی برجام تحریم نفت ونزوئلا بازارسازی نفت صادرات نفت فروش نفت تحریم ها نفت خود

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۴۳۳۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روزنامه شرق: بهترین فرصت مذاکره مستقیم با آمریکا را از دست ندهید! / اجرای برجام و FATF اولویت نظام پس از عملیات وعده صادق

انتشار اخبار مذاکره از سوی محافل خبری نزدیک به آمریکایی‌ها(رسانه‌های فارسی صدای آمریکا در تهران) و تکذیب آن در تریبون‌های رسمی نشانه میل بایدن به تشویق تهران به گفتگو است!

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید

************

روزنامه‌های امروز شنبه هشتم اردیبهشت در حالی چاپ و منتشر شد که سیاه و سپید اوراق زدایی از بودجه دولت، اوج‌گیری تنش‌ها در دانشگاه‌های امریکا در پی حمایت از غزه و پیگیری دیپلماسی اقتصادی با آفریقا پس از آسیا و برگزاری کنکور در صفحات نخست روزنامه های امروز برجسته شده است.

ارسال چند پیام از سوی آمریکایی‌ها و سپس تکذیب آن حکایت از سردرگمی کاخ سفید همچنان مورد استقبال رسانه‌های اصلاح‌طلب قرار دارد، روزنامه آرمان ملی در سرمقاله خود با عنوان « پالس‌های مذاکراتی» نوشته است:

این روزها اخبار مختلفی از احتمال تبادل پیام بین ایران و آمریکا در رسانه‌ها منعکس می‌شود که باید این تبادل پیام را به منزله ارسال پالس‌های مثبت به منظور جلوگیری از تنش‌آلود شدن فضا بین دو سویه پرونده هسته‌ای یعنی ایران و آمریکا تحلیل کرد و آن را به فال نیک گرفت.

در بخش دیگری از این یادداشت آمده است:

چرا که هر مقدار شاهد کاهش تنش دو سویه باشیم می‌توان به بهبود شرایط و استفاده از ابزارهای دیپلماتیک امیدوار بود. آنچه در ارتباط با موشک‌پرانی‌های ایران علیه اسرائیل اتفاق افتاد این بود که پالس‌هایی میان ایران و آمریکا تبادل شد. آمریکایی‌ها از طرق مختلف و حتی از طریق عربستان پیام دادند که قرار نیست که آمریکا وارد نبرد ایران و اسرائیل شود.

روزنامه شرق نیز در گزارشی با عنوان « نگرانی افراطی‌ها از احتمال مذاکره» خط گفتگوی مستقیم میان ایران و آمریکا پس از عملیات وعده صادق را پیش کشیده و می‌نویسد:

بلافاصله پس از پاسخ نظامی ایران به حملات اخیر اسرائیل، زمزمه‌های احتمال مذاکره با آمریکا افزایش پیدا کرد. اگرچه‌ ایران و آمریکا انجام چنین مذاکراتی را تکذیب کردند، اما آیا امروز بهترین فرصت برای اقدام به مذاکره مستقیم نیست؟ ‌ ایران این برتری را که با عملیات ۲۶ فروردین به دست آمد، برای چه کاری نیاز دارد؟ قرار است نگه داشته شود تا روزی که دوباره آنها احیانا با یک عملیات متقابل، ورق را برگردانند؟ تصور آنها از آینده چیست؟ کدام کشوری همیشه در موضع‌ برتری مانده و از آن خارج نشده است؟ موضع‌ برتری اگر به کار گرفتن امتیاز در دیپلماسی نخورد، قرار است به چه کار بیاید؟ البته به این پرسش تنها یک دسته‌ جواب روشنی خواهند داد؛ آنهایی که بدون ترس و واهمه می‌گویند: «ما قصد داریم این شرایط برتری را ادامه دهیم تا به یک جنگ فراگیر وارد شده و کار را یکسره کنیم». ‌آیا در میان جریان رادیکال، کسی هست که بتواند به این صراحت دست به چنین اعترافی بزند؟

روزنامه هم‌میهن نیز همین خط خبری را پیش برده و در گفتگو با سیدمحمد صدر اجرای برجام و FATF اولویت نظام را اولویت اصلی کشور خواهنده است؛ در بخشی از این گفتگو آمده است:

در عین حال دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی باید تمام تلاش خود را به کار گیرد که قضایای مسکوت و معطل‌مانده از گذشته مانند برجام و FATF را نیز حل و فصل کند، چراکه تا این قضایای دیپلماتیک حل‌وفصل نشود، ما از تحریم‌ها و مشکلات اقتصادی شدید ناشی از آن رنج خواهیم برد.

الان آمریکا در شرایط خاصی قرار دارد. در شش ماه گذشته هم مشخص شد که آمریکایی‌ها به دنبال مشارکت در جنگ یا گسترش بحران در منطقه نیستند و تا این حد مشخص شده‌است که سیاست آمریکا این است که جنگ غزه در سراسر خاورمیانه گسترش پیدا نکند، پای کشورهای دیگر به آن کشیده‌نشود و آمریکا درگیر یک منازعه جدید در منطقه نشود.

انتشار این دست اخبار از سوی محافل خبری نزدیک به آمریکایی‌ها(رسانه‌های فارسی صدای آمریکا در تهران) و تکذیب آن در تریبون‌های رسمی نشانه میل بایدن به تشویق تهران به آغاز مذاکراتی است که با دادن مشوق‌هایی ایران را در آستانه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا مهار کند. به‌عبارتی‌دیگر آمریکایی‌ها پس از مشاهده ضرب دست ایران در عملیات وعده صادق به این نتیجه رسیده‌اند که افزایش فشار بر ایران کارکرد خود را ازدست‌داده و تنها گزینه فعال روی میز گفتگو است.

در حال حاضر این سوال مطرح است که این جریان چرا تجربه های گذشته را مدنظر داشته و باور نمی کند که دشمنی امریکا با مذاکره برطرف نمی‌شود؟ واقعیت آن است که آمریکا دنبال منافع خودش در ایران است. از دیگر سو در شرایطی که عملیات وعده صادق علاوه بر نشان دادن قدرت سخت جمهوری اسلامی و اراده ملت ایران و قدرت نرمی را نیز میان جبهه مقاومت و تمامی مخالفان جبهه استکباری خلق کرده سخن گفتن از ترس برخی کشورهای منطقه از ایران امتداد دادن عملیات روانی صهیونیست بوده و تکرار آن شائبه دار می باشد.